Joanna Rawik - Nieproszony gość

Nie chciałam cię nie potrzebowałam cię
Jak mogłam tak zawsze unikałam cię
Przed tobą poza tobą wierzyłam innym słowom
Nie znałeś mnie – mówiłam nie
Często ci mówiłam nie
Choć było nam czasem nie tak bardzo źle
Nocami wciąż od nowa przed sobą i przed tobą
Broniłam się broniłam się

Nieproszony gość ta miłość
Nieproszony gość pokręcony los
Że tylko siąść i krzyczeć w głos
Nieproszona niewybrana
Trwa od rana i do rana
Tak jak by nie było innych trosk
Nieproszony gość ta miłość
Jak z innego snu
Ale jest w niej co budzi
Echo innych słów

Choć co dzień zapominana
Trwa ta sama nie ta sama
Po to tylko by wracać tu
Mówiłam tak innym wciąż mówiłam tak
Nie było mi ciebie aż tak bardzo brak
Przez chwilę kiedy nocą
Wystarczą oczy oczom
Jak w znaku znak
Wierzyłeś mi jeszcze
Dotąd wierzysz mi
Nie mogę tak
Noc przynosi tylko łzy
Wierzę więc twym słowom
Przed tobą poza tobą
Już tylko ty już tylko ty

Nieproszony gość ta miłość
Nieproszony gość to co kiedyś ze mną było
Zaplątany los już na ciebie oddala
Tak oddala i oddala
Jak gdyby już nie było innych trosk
Nieproszony gość ta miłość
Jak z innego snu
Ale jest w niej coś co tłumi
Echo innych słów
Dziś co dzień przypominana
Trwa ta sama nie ta sama
Złym zmęczonym motylego snu