Uwielbiam powiastki prawdziwe - Krzysztof Tyniec

uwielbiam powiastki prawdziwe
słyszane wśród szlachty czy ludu
miłosne, okrutne i tkliwe
i każdą osądzę bez trudu
bo z grubsza do dwóch możliwości
powiastka się każda sprowadza

jest mądra gdy zgadza się z moją mądrością
i głupia gdy z nią się nie zgadza
larulala
i głupia gdy z nią się nie zgadza

uwielbiam powiastkę wesołą
gdy tkwi w nie moralna nauka
bo tylko ostatni oszołom
w powiastce morału nie szuka
i myśl moja z czujną bystrością
ocenę powiastki doradza

moralna gdy zgadza się z mą moralnością
moralnością ohydna gdy z nią się nie zgadza
larulala
ohydna gdy z nią się nie zgadza

więc jaki z powiastek pożytek
słuchając ich państwo
czujemy się lepsi a przy tem
mądrzejsi i bardziej szlachetni
czujemy się piękni jak ogród
wśród wszelkich gdy wespół się zgubił

by w życiu postąpić dokładnie na odwrót
do cna niemoralnie i głupio
larulala
do cna niemoralnie i głupio

/muz. Jerzy Derfel, sł. Wojciech Młynarski/

Wyspy Dobrej Nadziei - Usta i pełnia

Oto jest noc tańczących snów
i wschodzi nów na niebo znów
jak sekret, który do połowy

mówiłem tobie w inny czas,
gdy nów podobny drżał i gasł
tuż ponad cieniem twojej głowy.

I dziś, jak wtedy, palcem weń
wskazując, rzekłaś: "Drogi, zmień
ten księżyc, niech się w pełnię spełnia."

I nagle - burza srebra, i
zbratane usta aż do krwi
przecięła zwierciadlana pełnia.

/Konstanty Ildefons Gałczyński/