Ewa Śnieżanka - Jak dobrze żyć

Był bal był bal czyjś żal czyjś płacz
Wśród nocy pośród nocy się snuł
Spod rzęs czyjś wzrok półsen pól krok
I świt co noc przeciął na pół
To ty to ja to my do dnia
Jak ćmy, którym ginąć już czas
I był w tym jakiś sens gdy nagle
spod rzęs łzy odmieniły twarz

Jak dobrze żyć trwać myśleć być
gdy serce coś porusza
gdy dzieje się dobre lub złe
coś co jest w nas i wzrusza
ma tylko sens co miało sens
kruche a przecież trwałe
co żyło w nas co było raz
czego już nie zgubi czas

Bez łez bez słów coś rwie się znów
co wczoraj złączyło się źle
spod rzęs czyjś wzrok półsen pól krok
i świt niech przychodzi gdy chce
och to ty to ja to my
wśród dnia jak ćmy którym ginąć już czas
i czy w ogóle jest sens gdy nawet spod rzęs
łza nie wypływa na twarz

Jak dobrze żyć trwać myśleć być
gdy serce coś porusza
gdy dzieje się dobre lub złe
coś co jest w nas i wzrusza
Ma tylko sens co miało sens
kruche a przecież trwałe
co żyło w nas co było raz
czego już nie zgubi czas

Ma tylko sens co miało sens
kruche a przecież trwałe
co żyło w nas co było raz
czego już nie zgubi czas