Niewiastolatka, czyta autor: Jacek Goryński-jaceg

XXI mamy wiek!!!
Już trzecie tysiąclecie!!!
Ach, jak ten czas ucieka ludziom,
ucieka ludziom... nie kobiecie.
Ona jest ciągle w jednym wieku,
ciągle 20-tki ma posturę,
Ona jest „wietrzna” nastolatka
chyba, że ma... emeryturę!
Wtedy jest tylko odrobinę
starsza, ciut starsza /to się zdarza/,
ale to przecież nie jej wina,
to wina dat i kalendarza!
Tak się postarzał biedaczysko,
/a jeszcze lat 60 „w tył”/,
kartki bielutkie na nim były...
no i Piłsudski prawie żył.
To wszystko wina kalendarza,
bo Ona, ona proszę pana
jest ciągle w takim samym wieku:
20 - tka, choć bieżnikowana.
Nogi jak zwykle ma do pasa
a może niżej nosi pas?! ,
ale z daleka, proszę pana
wysokopienny, młody las.
Wszystko na miejscu, proszę pana,
i dół, i góra, góra i dół,
tylko ciut mniej jest, proszę pana
już tego dobra – tak pół na pół.
Od ramion w górę, proszę pana
zaczyna się łabędzia szyja...
Wszystko przemija wokół nas
lecz szyja kobiet nie przemija!
Pnie się i pnie się, proszę pana
ciągle od nowa... prasowana.
A potem buźka, usta, oczy,
nasz Business woman - niebiański cud!
I mała główka, i splot warkoczy
bieżnikowany, najsłodszy miód!
I tak się plecie od prapradziejów,
każda niewiasta to... małolata!
/kobiecie nigdy wiek nie przeszkadzał
by być dwudziestką przez całe lata !!!/

/jacek goryński/