Zofia Merle - Sprywatyzujcie mnie

Upadła byłam znacjonalizowana
A to praktycznie znaczy że niczyja
Niedopieszczona zapuszczona zaniedbana
Więc każdy brał i nikt w bawełnę nie owijał
Ja spośród innych najpodlejszą grałam z ról
Aż czasem taki krzyk rozpaczy z ust wyrywał ból

Sprywatyzujcie mnie choćby bolało niech tam
Przejdzie do wesela
Sprywatyzujcie mnie nie mogę dłużej już tak żyć
Bez właściciela
Sprywatyzujcie mnie nie bądźcie głupi
No kto mnie weźmie no kto mnie kupi

Aż przyszli oni właściciele Peerelu
Mnie wsio rawno taka jak ja pana mieć musi
Nie byłam święta w moim życiu było wielu
Lecz zamiast dbać to jeden z drugim tylko dusił
I choć pierzynę każdy u mnie miał i wikt
To jednak oficjalnie że mnie ma nie przyznał nikt

Sprywatyzujcie mnie jeszcze odżyję
Chociaż czuję się fatalnie
Sprywatyzujcie mnie lecz błagam was
Tym razem zróbcie to formalnie
Pospieszcie się bo leci czas uroda mija
Ja chcę być czyjaś formalnie czyjaś

Aż przyszli oni ci szlachetni ci z podziemia
Żadnemu z nich nie potrafiłabym dać kosza
Tacy mężczyźni że dookoła świat oniemiał
Ale niestety żaden nie ma Nawe grosza
Co mi po akcjach obligacjach itd.
Do państwa dziś te dramatyczne słowa ślę

Sprywatyzujcie mnie dam wam luksusy
I desusy i frykasy
Sprywatyzujcie mnie lecz proszę znowu
Nie rozmieńcie mnie na masy
Niech mnie właściciel ma choćby i z batem
Nie mam życzenia z akcjonariatem