Krzysztof Daukszewicz - Hańba zdrada

Kiedy mijasz sejm czapkę z głowy zdejm
Bo podobno czasem ktoś mówi z sensem dość
Ale z sensem tu długo nie pogadasz

Bo jedni krzyczą hańba, hańba
Za to drudzy zdrada, zdrada
Jedni krzyczą hańba, hańba
Drudzy na to zdrada, zdrada
A nad wszystkim ruś ciągle wredna coś

W sali walnął bąk i nie był znad łąk
Ale stał się cud bo ktoś wyczuł smród
Z ławy krzyknął ktoś że tu nie wypada

Znowu jedni hańba, hańba
Na to drudzy zdrada, zdrada
Na to jedni hańba, hańba
Na to drudzy zdrada, zdrada
A tymczasem smród powędrował w lud

Honor ważna rzecz kiedy spojrzysz wstecz
Dziś, jak mawia w bloku cieć: Trza go najpierw mieć
Ale skąd go brać, kiedy tak się składa,

Że jedni tylko hańba, hańba
A na to drudzy zdrada, zdrada
A jedni tylko Hańba, hańba
Drudzy na to zdrada, zdrada
I przepadł jak dzień nawet orła cień

Gdy przemawia gej to się z niego śmiej
Bowiem każdy z nas ma gdzie indziej pas,
Gej to w Sejmie ktoś z odmiennego stada

Więc jedni na to hańba, hańba
Drudzy na to zdrada, zdrada
Jedni na to hańba, hańba
Drudzy na to zdrada, zdrada
Bo jaki w sejmie Lech taki w ławach śmiech

I tak cały czas rozum idzie w las
I straszy jak zbir polityczny świr.
Morał piosnki tej, że z takim nie pogadasz,
Który w głowie jedno ma
Hańba, hańba, zdrada, zdrada
Który w głowie jedno ma
Hańba, hańba, zdrada, zdrada
Bo dojrzy bystry widz, że w głowie więcej nic.