Krzysztof Dauszkiewicz - Towarzysze i koledzy

Niewiele to minelo lat, od kiedy przyszlo nowe,
przed nowym kapelusze z glów
i wyzej sama glowe.
I przyszli chlopcy, którym juz
nareszcie mozna wierzyc
- ZEGNAJCIE TOWARZYSZE NAM! WTAJCIE NAM KOLEDZY!

A potem minal krótki czas, kolegom cos nie wyszlo
i spoleczenstwa duza czesc
widziala inna przyszlosc.
Zabrzmialy slowa, których ja
Myslalem, ze nie uslysze
- ZEGNAJCIE ACH, KOLEDZY NAM! WITAJCIE TOWARZYSZE!

Minely cztery lata i znów nasi chlopcy góra.
Tym razem to elity kwiat
i z inna juz kultura.
Zabrzmialy hasla, w które znów
Przyjemnie bylo wierzyc.
- ZEGNAJCIE TOWARZYSZE NAM! WTAJCIE NAM KOLEDZY!

Lecz teraz mnie nachodzi mysl,
gdy patrze na to wszystko,
ze to nie koniec piesni tej,
nie koniec tym igrzyskom
i ze nastanie znowu czas.
Gdy slowa te uslysze
- ZEGNAJCIE ACH, KOLEDZY NAM! WITAJCIE TOWARZYSZE!

Nie pozaluje jednak was
W kolejnej w tyl podrózy,
bo kazda wladza zawsze ma
to, na co sie zasluzy.
Chusteczka nawet machne wam,
Gdy bede odwrót sledzic
- WITAJCIE TOWARZYSZE ZNOW, ZEGNAJCE NAM KOLEDZY!

Lecz jesli tak wydarzy sie i wróca towarzysze,
to chyba waszych kroków ja
z pewnoscia nie uslysze!

słowa i muzyka Krzysztof Dauszkiewicz