Waldemar Kocoń - Jutro Może Być Za Późno

Jak oślepione słońcem ptaki
W lękiem szukamy swoich gniazd
Wypatrujemy nieba znaków
Gnamy na oślep, tracąc twarz.
Kto nie ma twarzy, kto imienia.
pod maską kryje grzech i strach.
dla kogo wolność to zniszczenia
Jutro mu plecy złoi bat.

Jutro to może być za późno.
odpowiedzialność za stary dom.
Cegłę do cegły składać równo.
Słyszysz ostatni przestróg dzwon.
Stanąć na nogi Polska musi.
Solidarności ludzkiej gmach.
Wciąż chcą podzielić nas i skłócić.
W duszach kropidłem zasiać strach

Imperium jadu zakłamania
Samozagłady sieje wiatr
Z dna nienawiści się wyłania
Nieodgadniony lepszy świat
Więc póki czas i póki pora
Siada przy stole z bratem – brat.
Rozsądek każe, serce woła.
Nie stój nade mną tak jak kat.
Różaniec krzyż i kamień w dłoniach
Krucjatą w pokojowy marsz
Postęp i równość sił wspora
Dwa różne światy mrok i brzask

Piotr Woźniak "Tango Mortale"

Tak, byłem bezczelnie łasy na czucie.
Na kolory i ciekawy byłem czasu
Namiętności
Więc któregoś dnia wreszcie wszedłem
W szczelinę między światami
Tak chciałem
Choć to droga jedną stronę

Zapach i pamięć to jedno
Tamtego wieczora, w tamtym barze.
Dłoń w dłoni
Sukienka czerwona jak krew
Pot słony jak łzy

Zamieniłem wieczność na niepewność
Płaszcz na łyk gorącej kawy
Skrzydła
I tak były tylko od święta
Zapomniałem że były
Chciałem tylko w słońcu grzać twarz
Nie wiedziałem że ból w końcu naprawdę zaboli
Że kolory zbledną jak namiętność
A czas zacieśniać będzie
Uścisk strachu

Zapach i pamięć to jedno
Tamtego wieczora, w tamtym barze
Dłoń w dłoni
Sukienka czerwona jak krew
Sukienka jak krew
Pot słony jak łzy

Siedzę na progu między światem a światem
Pode mną szczelina
Ileś tam pięter w dół
Macham nogami

muz. Piotr Woźniak, sł. Agnieszka Łomnicka