Tamara Kalinowska -Miłość, nadzieja, wiara

Nie przed wszystkim zdołasz Panie nas uchronić
Choć z miłości do nas jesteś gotów skonać
Nie uchronisz swym kochaniem od wszystkiego
Przecież miłość Twoja nie ze świata tego

Nasza ziemska miłość która nie zna granic
Może unieść lub sumienia nas pozbawić
Kiedy człowiek z drzewa złego rwie garściami
Kiedy człowiek podły boska miłość rani

Mimo wszystko chroń mnie Panie
Przed rozpaczą i kochaniem

Nie przed wszystkim zdołasz Panie nas uchronić
Bez nadziei człowiek żyje trochę po nic
Lecz nadzieja co czekania jest ostoją
Drażni takich co się naszych spraw nie boją

Tą nadzieję co ostoją jest wszystkiego
Może zniszczyć mały człowiek z wielkim ego
Mimo wszystko chroń mnie Panie
Przed rozpaczą i czekania

Nie przed wszystkim zdołasz nas uchronić Panie
Czasem wiara i religia są tożsame
Chroń mnie panie przed tą wiarą
Co religii jest ofiarą
Co się modli z sur niewinnych krwią pisanych
W imię której chce nas zabić
Ciemne ramię co bez szkoły
Które wszędzie jest u siebie
I bezcześci nam kościoły
Nie są w stanie nas omamić
Nie zdołają nas zislamić
Choćby przyszło nam w obronie
Nasze ręce krwią poplamić
Mimo wszystko chroń mnie Panie
Przed rozpaczą zabijania
Kiedy wtargną brudną hordą
Której każdy z nas jest celem
Nie uchronisz nas przed mordem
W żadnym domu w żadnym kraju ni kościele