Grzegorz Turnau - Więc można kochać

Więc można kochać i nie wiedzieć o tym
po przypadkowym najkrótszym spotkaniu
dłoń sobie wzajem podać w pożegnaniu
i w dusz spokoju odejść z bezpowrotem
by już na zajutrz ledwo po rozstaniu
dzień ów zabłądzić pamięci przelotem
i stając jakby przed czymś cudnym - złotym
uczuć się nagle sercem nadgnań

Odtąd wracać wstecz wciąż i na próżo
przesiewać przeszłość, wspomnienia przetakiem
by coś w niej znaleść co było żywotem
lecz sment mrzy jeno szarym suchm makiem
jak proch w klepsydrze co szemrze "zapóźno"
Więc można kochać i nie wiedzieć o tym
i w dusz spokoju odejść z bezpowrotem

Odtąd wracać wstecz wciąż i na próżo
przesiewać przeszłość, wspomnienia przetakiem
by coś w niej znaleść co było żywotem
lecz sment mrzy jeno szarym suchm makiem
jak proch w klepsydrze co szemrze "zapóźno"
Więc można kochać i nie wiedzieć o tym
i w dusz spokoju odejść z bezpowrotem

słowa Leopold Staff