Pod Budą - Zwyczajna miss

Scena - ludzi gwar
dookoła fleszów błysk
Barwny tłum, setki par
Wybierają nową miss

Której dziś uda się
by zakwitnąć niby kwiat
Jaki los sprawi że wejdzie
jutro w wielki świat

Wielki świat który ma
cieple plaże w cieniu palm
w taki świat iść się chce
gdy się o nim mało wie

Mówią - młoda jest
siano w głowie w głowie pstro
marzy wciąż złoty deszcz
a ja to rozumiem bo

jeśli ktoś w szarej mgle
musi wstawać skoro świt
wokół ma twarze złe
i ze strachu ciągle drży

taki świat rzucić chce
bo już o nim wszystko wie
taki świat rzucić chce
bo już o nim wszystko wie

Muz. Jarosław Kozidrak, sł. Andrzej Sikorowski