Świat - Wojtek Gęsicki

Pusty stolik, puste szkło
ktoś przez okno wylał deszcz,
z kranu cieknie byle co,
Ty marchewkę świeżą jesz.

Stary zapach śniętych ryb,
w wąsach przyniósł czarny kot,
wiatr potargał zieleń traw,
chwieje się zmurszały płot.

A Ty mówisz: chodź już chodź,
jutro pomalujesz świat,
z piasku zbudujemy dom,
ściany będą z dobrych rad,
zaprosimy tęcze dwie,
niech nam pomalują drzwi,
w starym sadzie obok nas,
zrodzą się poranne mgły.

Pusty stolik, puste szkło,
z mydła bańki porwał wiatr,
z kranu cieknie byle co,
wróżysz przyszłość z paru kart.

A Ty mówisz: chodź już chodź,
jutro pomalujesz świat,
z piasku zbudujemy dom,
ściany będą z dobrych rad,
A w kamieniu rzeźbiarz czas
kreśli nową linię dat,
wiatr zasypał ślady stóp....
Umarł świat! Niech żyje świat..

Słowa Jacek Goryński muzyka Wojtek Gęsicki