Sławomir Zygmunt - Z wiatrem

Jesienie rok za rokiem idą,
gwiazdy jak deszcze szyby tną.
Zielone łanie na polanie,
u okien huczy serca bąk.

Nie płacz, kochana, lat złowrogich,
spod twoich rzęs zielony liść,
ptaki i drzewa trysną, drogi,
po których dalej trzeba iść.

Liście opadły. Wrócą liście
i modlitewne łuki gór,
przeminą ludzie w nienawiści,
zostanie trzepot ptasich piór.

Knieje się pienią - tylko pomyśl -
w powietrza falującym tchu
niedźwiedzi pomruk zaczajony,
niebieski jezior duch.

Nie płacz, kochana. Śpij w cierpieniu,
na dłoni mojej drżący ptak,
rzekom i mnie, i wiosen cieniom,
i miłowaniu lat.

Przeminie łoskot burz gwiaździstych,
nie stanie ludzkich burz.
Nam, śpiewającym pieśni czyste,
serce rozetnie czas jak nóż,

Bo już kolebią aniołowie
imię - jak złote imię gwiazd,
próchnieje pod stopami czas,
zostaje wieniec chmur na głowie.

Bo już kolebią aniołowie
na niewidzialnych dłoni śnie
proste jak sosna, czyste dnie
rosnące w ptasim słowie.

słowa Krzysztof Kamil Baczyński

Grzegorz Turnau - Lot Nasz Podniebny

Ten lot nasz podniebny
I spadanie w dół
Życie tylko w części
Albo życia pół
Słowa co z obłoków
Cisza i brak tchu
I połowa duszy
W niebie albo tu

Ten lot nasz podniebny
Ten podniebny dukt
I prawo ciążenia
Życia pół jest tu
Co po nas zostanie
Gdy burza i wiatr
Szyfr nieodgadniony
Czy podniebny ślad
Życie jak epopeja
Nadzieja gdy zawieja
Życie jak epopeja
Życie jak epopeja
Nadzieja gdy zawieja
Życie jak epopeja

Ten lot nasz podniebny
I spadanie w dół
Życie tylko w części
Albo życia pół
Co po nas zostanie
Gdy burza i wiatr
Szyfr nieodgadniony
Czy podniebny ślad

Życie jak epopeja
Nadzieja gdy zawieja
Życie jak epopeja
Życie jak epopeja
Nadzieja gdy zawieja
Życie jak epopeja
Życie to epopeja
Nadzieja czy zawieja
Nie pytaj jaka cena
Nadzieja ceny nie ma
Dziwnie się kręci ziemia
A jeden życia temat
Nie pytaj jaka cena
Nadzieja ceny nie ma

Życie to epopeja...

słowa Leszek Aleksander Moczulski muzyka Grzegorz Turnau

Zofia Kamińska - Mój biedny aniele

Marneś miał ze mną życie, mój aniele stróżu
Goście w dom zajeżdżali głośno i po prostu
Świętowali w pogodę, uciekali z burzą
A ty mnie miłowałeś przez wszystkie dni postu

Uczty cię nie bawiły, tańce ni kielichy
Miodopłynne rozmowy i chóralne pienia
W kącie sobie siedziałeś nieodmiennie cichy
Echo słów niemówionych, cień mojego cienia

Wieczne pilnowanie w piątek i w niedzielę
A to wszystko na nic, biedny mój aniele
Ja na zatracenie, ja na zakochanie
Po co ci, aniele, próżne stróżowanie

Marneś miał ze mną życie, mój aniele stróżu
Ani mnie upilnować, ani mieć pociechę
Niebian całkiem odmiennych widząc po kościele
Z nimi szłam na spacery do lasu, za rzekę

Ratować mnie nie mogłeś, nie słuchałam ciebie
A twoje mądre rady miałam zawsze za nic
Tak ciężko pracowałeś na pochwałę w niebie
Niby wierny sługa u kapryśnej pani

Wieczne pilnowanie w piątek i w niedzielę
A to wszystko na nic, biedny mój aniele
Ja na zatracenie, ja na zakochanie
Po co ci, aniele, próżne stróżowanie

Poszarzały ci skrzydła, poszarzała wiara
I tylko pozostało nadziei niewiele
Że to już niezbyt długo, kiedy będę stara
Bóg ci to wynagrodzi, stróżu mój aniele

[3x:]
Wieczne pilnowanie w piątek i w niedzielę
A to wszystko na nic, biedny mój aniele
Ja na zatracenie, ja na zakochanie
Po co ci, aniele, próżne stróżowanie

słowa Anna Markowa muzyka Janusz Papaj